Συναντήσεις συγγραφέων στην Άμφισσα.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου και ώρα 8μμ στο παλαιό νοσοκομείο της Άμφισσας. 
 

Στο πλαίσιο της έκθεσης "Στα όρια του μαζί", που επιμελείται η ομάδα The Symptom Projects, τρεις συγγραφείς, τα πρόσφατα βιβλία των οποίων διερευνούν με ποικίλους τρόπους τη σχέση του συλλογικού με το ατομικό, συναντήθηκαν στην Άμφισσα και συζήτησαν για την κοινωνική θέση του συγγραφέα ως διαμεσολαβητή του "εμείς".

Ο Χρήστος Αστερίου γεννήθηκε το 1971. Στο τελευταίο βιβλίο του («Ίσλα Μπόα», 2012) εκτυλίσσεται ένα τηλεοπτικό παιχνίδι εντός του οποίου το ιδανικό της αποδεκτικής συνύπαρξης μετατρέπεται πολύ γρήγορα σε έναν αδυσώπητο αγώνα επιβίωσης. Το εγχείρημα του Αστερίου θέτει με ιδιαίτερα διερευνητικό τρόπο ερωτήματα γύρω από την φύση της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, τον ρόλο των ΜΜΕ και τη θέση του ατόμου σε ένα περιβάλλον που υποβιβάζει την ιδιοσυγκρασία σε μια διαχειρίσιμη από τα συστήματα εξουσίας, τυπολογία διακριτικών στοιχείων.

Ο Ηλίας Μαγκλίνης γεννήθηκε το 1970. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του («Η ανάκριση», 2008) έχει ως ιστορικό υπόβαθρο τη Χούντα των συνταγματαρχών και ακολουθώντας μια τραυματική σχέση πατέρα-κόρης ανατέμνει με ιδιαιτέρως ψύχραιμο -σχεδόν χειρουργικό- τρόπο τα θεμελιώδη φιλοσοφικά ζητήματα που εγείρει η σχέση του ατόμου με την ιστορία και τις ποικίλες ταυτότητες (εθνική, πολιτική, ακόμα και σεξουαλική) που αυτή προσδίδει στα πρόσωπα. Το έργο του Μαγκλίνη αναδεικνύει τη μνήμη και τη βούληση, ως δυο στοιχεία καίριας σημασίας για την χειραφέτηση απέναντι στα σύνολα.

Ο Χρήστος Χρυσόπουλος γεννήθηκε το 1968. Το τελευταίο βιβλίο του («Φακός στο στόμα», 2012) είναι ένα οδοιπορικό στο οποίο ο συγγραφέας-διαβάτης επιχειρεί να διατυπώσει μια εκδοχή της Αθήνας εν κρίση. Περπατώντας στη χειμερινή πόλη κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών μηνών του 2011, και αναλύοντας την εμπειρία της περιπλάνησης, ο συγγραφέας κινείται διαρκώς στη λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το ατομικό από το συλλογικό, το εγώ από το εσείς, το ιδιωτικό από το δημόσιο, την αλήθεια από την αληθοφάνεια. Εν τέλει, ο φακός του Χρυσόπουλου αναζητά στην σημερινή Αθήνα τη σκιά ενός συλλογικού  προσώπου.

Μια δεύτερη επίσης συνάντηση που επιμελήθηκε ο ποιητής Δημήτρης Αθηνάκης, και συμμετείχαν οι Θάνος Σταθόπουλος, Γλυκερία Μπασδέκη, Ιορδάνης Παπαδόπουλος, Δημήτρης Γκιούλος, Μαρία Γιαγιάνου, Γιώργος Λαμπράκος, Ευτυχία Παναγιώτου και Δήμητρα Ιωάννου, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 20 Οκτωβρίου, στις 8μμ.

Η Μαρία Γιαγιάννου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Σπούδασε Επικοινωνία & ΜΜΕ (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Πολιτιστική Διαχείριση (Πάντειο Πανεπιστήμιο) και Φιλοσοφία της Τέχνης (ΑΣΚΤ, ΑΠΘ). Εργάστηκε σε γκαλερί, σε διαφημιστικές εταιρείες, σε περιοδικά, καθώς και ως ανεξάρτητη κειμενογράφος. Σήμερα αρθρογραφεί για θέματα τέχνης και πολιτισμού στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο και ασχολείται με την επιμέλεια καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. Έχει εκδώσει μία συλλογή έμμετρων διηγημάτων με τίτλο Ο ταξιδιώτης του Άλλοτε (Κάκτος, 2006). Τρεις θεατρικοί της μονόλογοι έχουν παρουσιαστεί στο βαριετέ Μιούζικαλ Τσέπης (2009-2010, σκηνοθεσία Μ. Μητρούσης), το μονόπρακτό της Φυσική Ιστορία έχει παρουσιαστεί στο αναλόγιο του ΕΚΔΙΘ στο Θέατρο του Νέου Κόσμου (2010, σκηνοθεσία Κ. Αρβανιτάκης) και το θεατρικό της έργο Εκτός Εαυτού (2010, σκηνοθεσία Κ. Αρβανιτάκης) στο θέατρο Συν Κάτι. Το μυθιστόρημα Μελανίππη (Σμίλη, 2012) είναι το δεύτερο βιβλίο της. Το ραδιοφωνικό έργο Πανδώρα, ο απαγορευμένος καρπός, για το οποίο έγραψε το σενάριο, συμμετείχε στο Gran Prix της Διεθνούς Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (URTI 2012, για την ΕΡΤ, ραδιοφωνικός παραγωγός Εμ. Κουτσουρέλης). Ποιήματά της δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το διήγημά της «Αγία Απογραφή» θα κυκλοφορήσει σε συλλογικό έργο με διηγήματα από τις ηλεκτρονικές εκδόσεις Βακχικόν το 2013. Διατηρεί το μπλογκ «Η Γραπτομηχανή της Μ».

Ο Δημήτρης Γκιούλος γεννήθηκε πρόωρα σε νοσοκομείο της Λαμίας, βιαστικός να βγει στον κόσμο. Μεγάλωσε στην Άμφισσα και ζει στην Πάτρα, όπου και (δεν) ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο μαθηματικό. Αρθρογραφεί σε διάφορα περιοδικά, φωτογραφίζει (ενίοτε και επαγγελματικά), έχει γράψει τα πρώτα του σενάρια, ενώ συνεργάζεται και σε διάφορα project με τη θεατρική ομάδα Katayis teater. Το 12 Καρέ (θα) είναι το δεύτερο βιβλίο του, μετά το Δι’ άρλεκιν πάροντι και άλλες καταστάσεις (εκδ. Χαραμάδα, Μάης 2011). Ονειρεύεται ακόμα.

Δήμητρα Ιωάννου: Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα σε μια γλώσσα που δεν ήταν η δική μου. Από νωρίς αναγνώρισα τον εαυτό μου σε μια άλλη και με την πρώτη ευκαιρία βρέθηκα στο ιδανικό μέρος για να τη μιλάω συνέχεια. Μέχρι που συνειδητοποίησα ότι ούτε αυτή ήταν η δική μου και επέστρεψα. Σε σημείο ουδετερότητας. Αν ήταν να παραμείνω στη γλώσσα από την οποία είχα απομακρυνθεί, θα τη χρησιμοποιούσα όπως δεν την είχα ξαναχρησιμοποιήσει (σαν ξένη γλώσσα), για να γίνει ανοιχτό πεδίο. Έτσι άρχισαν σταδιακά να διαγράφονται ορισμένες ιδιόλεκτοι. Η πρώτη που διάλεξα δημιούργησε τον χαρακτήρα της νουβέλας «Μια θάλασσα από σόγια» (Futura, 2008). Φωτογραφίζω επίσης. Tο ανώνυμο, το ουδέτερο και το άδειο είναι οι αγαπημένες μου φωτογραφικές λέξεις. Φωτογραφία μυθοπλασίας. Η φωτογραφία ως γλώσσα.  Το 2009 δημιούργησα τη διαδικτυακή έκδοση «a glimpse of» (www.aglimpseof.net), μια υβριδική μορφή αφήγησης από ήχους, εικόνες και κείμενα τα οποία διασυνδέονται χάρη σ’ ένα λεκτικό παιχνίδι.

Ο Γιώργος Λαμπράκος γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει το πεζογράφημα Αναμνήσεις από το Ρετιρέ (εκδ. Γαβριηλίδης 2009, 2η εκδ. 2010), το θεατρικό έργο Αγνοούμενος (εκδ. Γαβριηλίδης, 2010. Θέατρο Φούρνος, Μάιος-Ιούνιος 2010) και το πεζογράφημα Υπογείωση (εκδ. Γαβριηλίδης 2012). Έχει επίσης δημοσιεύσει ποιήματα, αφηγήματα και δοκίμια σε έντυπα και διαδικτυακά περιοδικά (Acidart, Κοντέινερ, Μανδραγόρας, Νησίδες, Οροπέδιο, Ποιητική, Τεφλόν) και εφημερίδες (Αξία, Αυγή, Ελευθεροτυπία). Εκτενές απόσπασμα ενός έργου του έχει δημοσιευτεί στην Αμερική (Notes from the Penthouse, «The Brooklyn Rail», Φεβρουάριος 2011, μτφρ. Ε. Αυλωνίτη). Έχει μεταφράσει λογοτεχνία, θεωρία λογοτεχνίας, ψυχανάλυση, ιστορία τέχνης, φιλοσοφία, πολιτικές επιστήμες, βιογραφίες. (http://lamprakos.wordpress.com)

Η Γλυκερία  Μπασδέκη γεννήθηκε στη Λάρισα το 1969. Εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές: Είναι επικίνδυνο ν’ ανοίγεις την πόρτα σου σε άγνωστες μικρές (εκδ. Πλέθρον 1989) και  Σύρε καλέ την άλυσον (εκδ. Ενδυμίων 2012), με χρονική διαφορά μόλις εικοσιτριών χρόνων. Η Γλυκερία  Μπασδέκη δεν ζηλεύει, δεν ξιπάζεται, δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δεν ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δεν σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δεν χαίρει όταν βλέπει την αδικία και δεν γυμνάζεται.

Η Ευτυχία Παναγιώτου γεννήθηκε στη Λευκωσία, τον Απρίλιο του 1980. Σπούδασε Φιλοσοφία στην Αθήνα και Νεοελληνική Φιλολογία στο Λονδίνο, στην ουσία σπουδάζει ακόμα ανάγνωση και γραφή. Ζει στην Αθήνα ασχολούμενη με την επιμέλεια εκδόσεων, τη μετάφραση και την κριτική βιβλίου και, πρόσφατα, με ένα διδακτορικό. Μάλλον γιατί οι λέξεις έχουν κάτι που δεν έχει η ζωή (γνωστό είναι πως η ζωή χωράει πολλά που δεν χωράνε οι λέξεις). Κάποια στιγμή, χρειάστηκε να δημιουργήσει, με ό,τι λέξεις και ό,τι ζωή είχε μέσα της, το βιβλίο μέγας κηπουρός (εκδ. Κοινωνίας των (δε)κάτων, 2007). Στην πορεία ανακάλυψε την Anne Sexton και μετέφρασε τα βιβλίο της Ερωτικά ποιήματα (εκδ. Μελάνι 2010). Έπειτα εφηύρε και γνώρισε τη Μαύρη Μωραλίνα (εκδ. Κέδρος 2010), που έγινε το δεύτερο βιβλίο της. Τώρα αφουγκράζεται την εποχή αντιμέτωπη με ένα σχεδόν λευκό χαρτί. Νομίζει πως η ποίηση είναι ο λόγος που χαμογελάει πολύ.

Ο Ιορδάνης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1976 στη Θεσσαλονίκη και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός και εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Το βουνό και ο ποιητής δεν πήραν είδηση (εκδ. Ροές 2009). Είναι μέλος των KangarooCourt.

Ο Θάνος Σταθόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Θέμα (εκδ. Ερατώ 1985), Η Ιστορία της μουσικής (εκδ. Ίκαρος 1994), Playback (εκδ. Γαβριηλίδης 2003), Ένας σωρός γλώσσα (εκδ. Γαβριηλίδης 2007). Από το 1999 έως το 2006 υπήρξε παραγωγός του Τρίτου Προγράμματος της ΕΡΑ. Συνεκδίδει μαζί με τον Χριστόφορο Μαρίνο το διαδικτυακό περιοδικό τέχνης kaput (www.kaput.gr). Ως επιμελητής εκθέσεων έχει επιμεληθεί πέντε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις. Είναι τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας Η Καθημερινή, γράφοντας κριτική βιβλίου.

Ο Δημήτρης Αθηνάκης γεννήθηκε στη Δράμα το 1981. Σπούδασε κοινωνική θεολογία στην Αθήνα, φιλοσοφία στη Θεσσαλονίκη και φιλοσοφία της επιστήμης στο Άμστερνταμ. Εργάζεται στην Αθήνα ως μεταφραστής, επιμελητής κειμένων και κριτικός λογοτεχνίας. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή χωρίσεμεις (εκδ. Κοινωνίας των (δε)κάτων 2009) και ετοιμάζει το Δωμάτιο μικρών διακοπών (εκδ. Κέδρος 2012). Ποιήματά του έχουν εμφανιστεί σε διάφορες γλώσσες ― και επιμένουν να εξαφανίζονται στη δική του. Ζει με την ελπίδα να μην έχει την ανάγκη να ελπίζει.

Αναδημοσίευση από το μπλοκ της έκθεσης: http://the-symptom-projects.blogspot.gr/