Οι κρήνες της Άμφισσας

Πηγή Ωριάς, στη δεξαμενή "Πηγάδια"!

Οι "Κρήνες", ήταν συνοικιακές βρύσες! Πριν γίνει το κεντρικό δίκτυο υδροδότησης της Πόλης, το οποίο για την Άμφισσα έγινε από τον αείμνηστο Δήμαρχο, Ιατρό Δημήτρη Λιανουλόπουλο προς το τέλος της δεκαετίας του πενήντα και συμπληρώθηκε και συμπληρώνεται από τούς επόμενους, εξυπηρετούσαν όλες τις ανάγκες των νοικοκυριών σε νερό!
Απλό ακούγεται, αλλά για να φτάσει το νερό από μια "Κρήνη" στο σπίτι, υπήρχε μια ολόκληρη διαδικασία την οποία προγραμμάτιζε και υλοποιούσε, στην ουσία, ένα και μόνο άτομο! Η Νοικοκυρά!
Το νερό από τις Βρύσες αυτές, έτρεχε αδιάκοπα, συνήθως μέσω μπρούτζινων κρουνών!
Το νερό που προοριζόταν ως πόσιμο, μεταφερόταν στον "καραμπό", πήλινο δοχείο με μικρό κυκλικό στόμιο, το οποίο διατηρούσαμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος, για λόγους αυτονόητους!
Το νερό για τη "λάτρα" του σπιτιού, το μετέφεραν σε γαλβανιζέ "χαρανιά" ή σε αυτοσχέδιους "τενεκέδες" με κομμένο το επάνω κάλυμμα και καρφωμένο από τη μια πλευρά στην άλλη ένα στρογγυλό χερούλι!
Το νερό που έτρεχε στο "γουρνί", έβγαινε από μια τρύπα στη μια πλευρά του κάτω μέρους και με εξωτερικό αυλάκι, πήγαινε στο κοντινότερο ρέμα ή το έπαιρναν όσοι είχαν περιβόλια για πότισμα!

Κρήνη Αρτέμιδος, στη Δεξαμενή Πηγάδια, κάτω από το Κάστρο!

Επειδή μια βρύση εξυπηρετούσε πολλά σπίτια της γειτονιάς και όχι μόνο, τους καλοκαιρινούς, κυρίως, μήνες, που το νερό έτρεχε με το σταγονόμετρο, ο έχων την υποχρέωση υδροδότησης του σπιτιού, πήγαινε αποβραδίς και άφηνε τα δοχεία όσο πιο κοντά στη "γούρνα" για να πάρει σειρά το πρωΐ! Το επόμενο πρωΐ, δηλαδή κατά τις πέντε, σηκωνόταν, γέμιζε τα δοχεία και άρχιζε το πηγαινέλα στο σπίτι! Ταλαιπωρία; Δε θα πει τίποτα! Και φανταστείτε τις μέρες της μπουγάδας τι γινόταν!
Οι Κρήνες, όμως, υπήρξαν για μεγάλο διάστημα και το μέσο "κοινωνικής δικτύωσης των γυναικών εκείνης της εποχής!
Εκεί ανταλλάσσονταν οι ειδήσεις της γειτονιάς και της Πόλης! Εκεί τα κοριτσόπουλα έριχναν ένα βλέμμα στους ωραίους της γειτονιάς, που, όλως τυχαίως, περνούσαν από εκεί! Δίπλα στα "γουρνιά" τα βράδια του Καλοκαιριού, μαζευόταν σχεδόν όλος ο γυναικείος πληθυσμός της γειτονιάς, και κουτσομπόλευε, μέχρι να ξεκαμπίσουν οι άντρες από τον Καφενέ ή την Ταβέρνα, τα άλλα δύο κέντρα "κοινωνικής δικτύωσης", για άνδρες, της εποχής!!!
Όμορφες εποχές! Δύσκολες, αλλά όμορφες! Εποχές στις οποίες οι Γυναίκες "έτρεχαν και δεν έφταναν" για να τα προλάβουν όλα στην ώρα τους! Γι αυτό τις αγαπάω και τις σέβομαι! Γι αυτό τις θεωρώ πραγματικές κολόνες του κάθε σπιτιού!

Ευάγγελος Παπούλιας

Κρήνη Κοττορού!

Κρήνη Φρετζαλά!