H συγγραφέας Βούλα Μάστορη στο "Εν Αμφίσση" για τη μόνη της πατρίδα, αυτή της παιδικής της ηλικίας.
 |
| Η κόρη του ψάλτη - 1950 |
 |
| Πρωτομαγιά-Άμφισσα |
Αν και γεννημένη στο Αγρίνιο, στην Άμφισσα έζησα τα πρώτα 13 χρόνια της ζωής μου. Όπου ζεις, πατρίς! Και η Άμφισσα είναι ο δικός μου τόπος, κι ας μην είχα ποτέ εκεί ούτε ένα κεραμίδι δικό μου. Υπήρξε η φιλόξενη αρένα των τρυφερών παιδικών μου χρόνων, για τα οποία μιλώ στο πρώτο μου μυθιστόρημα «Τ’ αυγουστιάτικο φεγγάρι» 1982. Στην Άμφισσα ήμουν απλά «το στερνοπαίδι του Πρωτοψάλτη της Μητρόπολης» και καμάρωνα που με ήξεραν έτσι. Η ζωή μου κυλούσε ευτυχισμένα στη Μητρόπολη (μέσα και έξω από αυτή), στους δρόμους και στις πλατείες, στα περιβόλια και στον ελαιώνα, στο Γατσοπνίχτη, στις σχολικές τάξεις και προαύλια... Με πιάνει αβάσταχτη νοσταλγία όταν τα θυμάμαι...
 |
Πατρική οικογένεια-Άμφισσα |
 |
2α δημοτικού |
 |
Στο γυμνάσιο Αμφίσσης-Με τους γονείς |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου