Αναζητώντας
τις εικόνες, που συνθέτουν ξεχωριστές
ή μοναδικές για τον καθένα μνήμες,
πλησιάζεις κάνοντας ένα περίπατο που
μπορεί να κρατήσει όσο δεν φαντάζεσαι.
Ακίνητα όντα, καρφωμένα, σε πλήρη σιωπή
απαγορεύουν να τ’ αγγίξεις. Όλη η τάξη
απουσιάζει. Σήμερα δεν θα γίνουν τα
μαθήματα. Ο δάσκαλος ήρθε κι έφυγε χωρίς
καφέ. Απομακρύνεσαι και το βλέμμα του
μπάρμπα-Μάνθου, του μπαρμπα-Μήτσου και
των άλλων είναι καρφωμένο πάνω σου. «Ο
καφές είναι κερασμένος» άκουσα μια φωνή
απ’ τη σκηνή. Δε ρώτησα από ποιον…ήξερα.
Είναι ακόμα εκεί… Ήταν όλοι τους εκεί…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου