Εν Αμφισση: Παρυφές και μεθόριοι / Τα στοιχεία που αδρανούν

Το The Symptom Projects πραγματοποιεί για έκτη συνεχόμενη χρονιά στην πόλη της Άμφισσας και στους Δελφούς το εκθεσιακό του πρόγραμμα: Το Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015 πραγματοποιούνται τα εγκαίνια της έκθεσης “Παρυφές και μεθόριοι” σε επιμέλεια της Ευαγγελίας Λεδάκη και, μια ημέρα πριν, την Παρασκευή 9 Οκτωβρίου τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας “Τα στοιχεία που αδρανούν” του Γιάννη Θεοδωρόπουλου, σε επιμέλεια του Κώστα Χριστόπουλου.

the symptom 06

“Παρυφές και μεθόριοι”

Επιμέλεια: Ευαγγελία Λεδάκη

Παραγωγή: The Symptom Projects

Παλαιό Νοσοκομείο Άμφισσας και Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών

Εγκαίνια: Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015, 11.00 στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών και 20.00, στο Παλαιό Νοσοκομείο Άμφισσας

Διάρκεια έκθεσης: 10 - 25 Οκτωβρίου, 2015

Ώρες λειτουργίας:

Παλαιό Νοσοκομείο Άμφισσας, καθημερινά 17.00 - 22.00

Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών, καθημερινά 8.00 – 20.00

Στην έκθεση Παρυφές και μεθόριοι, που παρουσιάζεται στα πλαίσια του The Symptom Projects στην Άμφισσα, η μεθόριος γίνεται κατανοητή ως διαβλητό, συνεχώς μετατρέψιμο και μετατοπιζόμενο όριο· περίγραμμα ή περιφερειακή ζώνη, η οποία ορίζει το χώρο μέσα από μια διπλή διαδικασία περιλήψεων και αποκλεισμών. Μια μορφή γενίκευσης, αναγωγής, στερεοτυπικών αναγνωρίσεων και ετεροκαθορισμών. Η μεθόριος και η μεθοριακή συνθήκη που αναπαράγει, επισημαίνουν ένα πεδίο στο οποίο δεν εμφιλοχωρούν διακριτά τοπογραφικά σημεία. Η μεθόριος συγκροτεί ένα νοητό χώρο του οποίου η κύρια λειτουργία είναι να καθιστά ορατό τον διαχωρισμό ανάμεσα στο γνωστό και το άγνωστο, το αποδεκτό και το μη αποδεκτό και κατ’ επέκταση το αναγνωρίσιμο και το μη αναγνωρίσιμο. Τονίζει δηλαδή τη διάσταση της διάκρισης και τα σημεία τομής που παρεμβάλλονται ώστε να καταστήσουν σαφείς τους νοητούς διαχωρισμούς.

Ιστορικά, στην αποικιοποίηση των νέων ηπείρων από το δυτικό κόσμο, οι μεθοριακές γραμμές, τα λεγόμενα frontiers, λειτούργησαν ως αναγνώριση του πολιτισμένου κόσμου, ορίζοντας την έκταση του εξευγενισμού. Πέρα από εκείνα εκτεινόταν ο άγριος κόσμος, ο Άλλος. Με αυτή την έννοια το frontier, στην απόλυτη νοηματική του ελαχιστοποίηση, υποδηλώνει το όριο του συμβολικού, της οργανωτικής συγκρότησης του συνειδητού κόσμου. Σε αυτή την περιοχή διακρίνουμε μια τοπολογική αντιστοιχία με το στοιχείο που ο Sigmund Freud ονόμασε ομφαλό του ονείρου. Στην έκθεση Παρυφές και μεθόριοι που πραγματοποιείται παράλληλα στην Άμφισσα και τους Δελφούς, ο ομφαλός της γης, αυτό το αινιγματικό αντικείμενο που φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών –όπως και ο τόπος που λειτουργεί ως όνομα-μεταφορά, αναδεικνύονται ως εμβληματικό σημαίνον, σημείο ανάδυσης της μεθοριακής εκκρεμότητας και των σύγχρονων εκδοχών που λαμβάνει.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:

Νίκος Αρβανίτης, Αριστείδης Αντονάς, Κωστής Βελώνης, Πάκυ Βλασσοπούλου, Ζωή Γιαμπουλντάκη, Θοδωρής Γιαννάκης, Λυδία Δαμπασίνα, Λητώ Κάττου, Μανώλης Μπαμπούσης, Πέτρος Μώρης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Κώστας Σαχπάζης, Χαρίκλεια Χάρη, Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, Κώστας Χριστόπουλος

es-optron 03

Γιάννης Θεοδωρόπουλος

“Τα στοιχεία που αδρανούν”

Επιμέλεια: Κώστας Χριστόπουλος

Παραγωγή: The Symptom Projects

Μουσείο Δελφικών Εορτών Άγγελου και Εύας Σικελιανού, Δελφοί.

Εγκαίνια: Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015, 20.00

Διάρκεια έκθεσης: 10 - 25 Οκτωβρίου, 2015.

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Σάββατο 10.30 – 14.30

H Δελφική Ιδέα και το σχέδιο των Δελφικών Εορτών συνοψίζουν μια καίρια στιγμή της συνολικής παρουσίας του Σικελιανού στην νεώτερη εγχώρια πολιτισμική ιστορία. Τι απέμεινε, όμως, από όλα αυτά; Ένα μουσείο, που μέσα από διάφορα θραύσματα, φωτογραφίες, κείμενα και χειρόγραφα, κοστούμια, επιστολές και αντικείμενα, επιχειρεί να ανασυστήσει ένα γεγονός. Βρισκόμαστε εντός ενός χώρου, στον οποίο λαμβάνει χώρα μια συνθετική προσπάθεια, μια απόπειρα ενοποίησης μιας συνθήκης μέσα από αποσπάσματα. Ο κόσμος της μοντερνικότητας είναι αυτός της διάρρηξης μιας ολότητας και της επανασυγγόλησής της. Οι συρραφές, ωστόσο, αυτής της ανασύνθεσης, τα σημεία της ένωσης, δεν μπορούν να απαλειφθούν, δεν μπορούν παρά να είναι πλέον και για πάντα εμφανή. Σε αυτά τα σημεία, σε αυτές τις συρραφές παρεμβαίνει ο Γιάννης Θεοδωρόπουλος με το φωτογραφικό του έργο. Όχι για να τις κλείσει, ούτε για να τις καλύψει, ούτε καν για να τις εξωραΐσει. Το αντίθετο: για να τις υποδείξει και να τις φωτίσει, να τις καταστήσει ακόμα περισσότερο σαφείς. Παρεμβαίνει ανάμεσα στα εκθέματα του Μουσείου Δελφικών Εορτών, καταφάσκοντας στην αποσπασματικότητα, στην αδυνατότητα ανασυγκρότησης μιας όποιας ολότητας και, τελικά, στην απροθυμία μπροστά σε κάθε συνθετικό εγχείρημα.