Η Συνέλευση των Σαλώνων (15 Νοεμβρίου 1821 - 20 Νοεμβρίου
1821), αν και ήταν ιστορικό γεγονός που συνέβη στις αρχές της Επανάστασης του
1821, στη συνέχεια θεωρήθηκε ως μηδέποτε γενόμενη.
Συγκεκριμένα με εισήγηση και προτροπή του Θεοδώρου Νέγρη συνήλθε
στην Άμφισσα (τότε Σάλωνα), στο χώρο που στεγάζεται σήμερα το Αρχαιολογικό
Μουσείο της πόλης, από 15 Νοεμβρίου μέχρι 20 Νοεμβρίου του 1821, συνέλευση
πολιτικών προσώπων της Επανάστασης η οποία και συνέστησε τον αποκαλούμενο τότε
Άρειο Πάγο της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας που εξέλεξε πληρεξούσιους (ως
παραστάτες) για την Α΄ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου. Έτσι με το τρόπο αυτό
καθιδρύθηκε τοπική αυτοδιοίκηση στην Ανατολική Ελλάδα με χαρακτήρα αντίρροπου
της Κεντρικής Διοίκησης της Επανάστασης που υπήρχε στη Πελοπόννησο υπό τον
Δημήτριο Υψηλάντη.
Όμως τόσο οι πράξεις όσο και οι αποφάσεις της Συνέλευσης
αυτής των Σαλώνων, που διασάλευαν επικίνδυνα την περαιτέρω ενότητα του Αγώνα,
ακυρώθηκαν από την Β' Εθνοσυνέλευση Άστρους, ως μηδέποτε γενόμενες.
Την ίδια ημέρα γνωστοποιείται και το «Πρακτικό αποδοχής» τού
Οργανισμού Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος από τους πληρεξουσίους.
Ο Οργανισμός Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος πρόκειται για
πολιτειακό καθεστώς με αρκετά φιλελεύθερες αρχές και παρά τον προορισμό του,
τοπικής και προσωρινής ικανοποιήσεως πολεμικών αναγκών, μπορεί να θεωρηθεί ο
πρώτος πολιτειακός οργανισμός τού νεώτερου Ελληνισμού.
Ο Οργανισμός είναι δημιούργημα τού Θεοδώρου Νέγρη και παρ’
όλο τού ότι στο «Πρακτικό αποδοχής» αναφέρεται ότι η συνέλευση «μελέτησε μετά
τής δυνατής επιστασίας και ακριβώς επεξειργάσθη το κείμενο της καλουμένης
Νομικής διατάξεως», είναι προφανές ότι οι φράσεις αυτές αποτελούν απλό τύπο ο
οποίος τέθηκε από τον Νέγρη για να λάβει ο εγκριθείς πολιτειακός οργανισμός την
απαιτούμενη νομιμοφάνεια.
Την προσφώνηση στην παρουσίαση ενώπιον της συνελεύσεως των
Σαλώνων, έγραψε ο Νέγρης, αλλά την απήγγειλε ο Επίσκοπος Ταλαντίου Νεόφυτος,
πρόσωπο που έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως μεταξύ των επιτοπίων παραγόντων.
Στην συνέλευση των Σαλώνων (15 και 20 Νοεμβρίου 1821),
όπου αποφασίστηκε η συγκρότηση τού Αρείου Πάγου, αρχιγραμματέας τού οποίου είχε
διατελέσει και ο Τιμόθεος Ζωγράφος από την Γαλάτιστα τής Χαλκιδικής, γιά πρώτη
φορά προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν και Μακεδόνες.
Ως εκπρόσωποι των Χαλκιδικιωτών στα Σάλωνα, ορίστηκαν ο
καπετάν Στεριανός και ο Γεώργιος Ιωάννου [πληροφορία Νίκος Παπαοικονόμου].
Μερικοί από τους πληρεξούσιους συμμετέχοντες ήταν οι
Ταλαντίου Νεόφυτος
(πρόεδρος της συνέλευσης)
Άνθιμος Γαζής
Γρηγόριος Κωνσταντάς
Βαρώνος Κεφαλάς ο Ολύμπιος
Θεόδωρος Νέγρης
(Ζητουνίου)
Ιωάννης Γκούρας[4]
Αθανάσιος Σκουρτανιώτης
Επίσκοπος Λιδορικίου Ιωαννίκιος
Βασίλειος Κάλκος (Αθηνών ή Σαλώνων).
Ιωάννης Σκανδαλίδης (Θεσσαλονίκης και Μακεδονίας)
Ιωάννης Βιζούλας
(Ζαγορίου και Μακεδονίας)
Γεώργιος Ιωάννου
(Επανομής και Κασσάνδρας (Χαλκιδικής)
καπετάν Στεριανός Μαρίνος (από Γομάτι, Κασσάνδρας
(Χαλκιδικής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου